Fietsen met je paard, het kan een leuke en gezonde afwisseling in je training zijn. Onbelast kilometers maken, gezellig naast je paard, klinkt goed, nietwaar? Maar als je er eens wat beter over na gaat denken dan vraag je je misschien toch wel af of het met jouw paard wel kan, en of het niet gevaarlijk is. En als je het dan toch wil proberen, hoe begin je dan? In deze blog zal ik wat tips en ervaringen op een rijtje zetten die je wellicht kunt gebruiken.
Wat heb je nodig?
- Een stabiele fiets, liefst met terugtraprem, omdat handremmen tegelijk gebruikt moeten worden. Als je met een hand je paard vast hebt en je moet met diezelfde hand remmen net terwijl je paard aan het touw trekt heb je kans dat het mis gaat. Je handen wil je dus vrij houden om je fiets en je paard te ‘besturen.’ Ook is het handig als je zadel niet te hoog staat en je met je voeten bij de grond kan, in noodsituaties wil je zo snel mogelijk van je fiets kunnen komen.
- Een paard wat netjes aan de hulpen staat en niet hangt in het halster (dan heb je namelijk geen rem op je paard).
- Een verkeersmak paard.
- Een touw waar jij handig mee bent. Ik vind zelf een halstertouw te kort, mijn paard wil nog weleens om een plas heen gaan en dan vind ik een iets langer touw wel prettig. Een leadrope is net wat lang, dan loop je de kans dat je touw gaat slepen of dat de lus om je trapper gaat. Zelf gebuik ik een dunnere leadrope zodat ik iets minder touw in mijn handen heb, maar wanneer je fanatiek fietser word kun je ook een leadrope op maat laten maken bij een van de vele touwhalster shops.
- Een stick of zweepje, zeker als je gewend bent om grondwerk te doen met een stick of zweepje is het handig die mee te nemen. Maar sowieso is het fijn om je paard uit je ruimte te kunnen houden, of te kunnen vragen wat door te lopen.
Voorbereiding
Even terug naar het paard wat aan de hulpen staat, het is wel handig om dat eerst te checken voor je daadwerkelijk wil gaan fietsen. Niet alleen in de bak of op eigen erf, maar ook wandelend in de omgeving waar je wil gaan fietsen. Zo zie je gelijk hoe je paard reageert als het van eigen erf weg gaat. Als je paard nerveus of te enthousiast is, dan is het nog geen goed idee om de fiets erbij te pakken. Ook niet als je paard steeds wil eten onderweg en jou meesleurt het gras in, dan wil je echt niet op een fiets zitten. Ga hier eerst aan werken met je paard, grondwerk is een goede manier om jouw leiderschap te vergroten en afspraken te maken met je paard.
Kan je paard in stap en draf netjes naast je mee lopen zonder dat het je constant in wil halen of juist achterblijft? En, minstens zo belangrijk, stopt je paard op jouw hulpen? Liefst niet alleen op stem, maar ook als er druk op de neus door middel van het halster komt? Ben je zelf een beetje handig met de tools die je gebruikt? Dan kan je de fiets er er eens bijpakken. Ga de eerste keer niet gelijk heel ver, als het onderweg toch niet zo goed gaat moet je het hele eind nog terug lopen met fiets en paard. Bouw het rustig op en zorg dat het iedere keer een positieve ervaring is.
Fietsen voor gevorderden
Als dat fietsen een beetje leuk gaat, dan kun je het ook echt als training gaan gebruiken. Belangrijk is wel dat je aan beide kanten van je paard kan fietsen, anders bestaat de kans dat je paard scheef wordt en dat is nou net níet de bedoeling.
Om te beginnen kun je veel tempowisselingen en overgangen vragen, dat is niet alleen goed voor je paard maar ook nog eens voor jezelf! Zo train je samen aan een goede conditie en het is veel leuker dan de sportschool. Want terwijl je, al kijkend naar je knappe paardenvriend, aan het fietsen bent vergeet je jezelf soms gewoon. Dan zet je ongemerkt net een tandje bij omdat je paard zo lekker aan het lopen is.
Nog leuker wordt het als jullie al bekend zijn met dressuur aan de hand, dat kan je dan ook vanaf de fiets doen. Een stukje schoudervoor of schouderbinnenwaarts en dan even tempo maken om vervolgens weer een stukje te verzamelen.
Dont’s
- Ga nooit hangen aan het touw tijdens het fietsen omdat het handig lijkt als je paard jou meetrekt en jij minder hoeft te trappen. Zodra je paard hieraan gewend is, en dus gewend is om tegen de druk in te blijven lopen, heb je geen rem meer.
- Als je paard gespannen en schrikkerig is, ga dan niet fietsen. Ik hoef er vast niet bij te zeggen dat de kans op ongelukken dan veel groter is.
- Als je paard niet goed verkeersmak is, ga dan liever niet met paard en fiets de weg op, maar oefen eerst zonder fiets. Let ook op dat paarden in de schemer en in het donker anders op verkeer kunnen reageren door de felle lichten, mocht je in het donker willen gaan fietsen.
Mijn ervaring
Zelf fiets ik al jaren met Fenna, al vanaf dat ze tweeënhalf jaar oud was. Heerlijk vind ik het, de hele weg naar mijn mooie vriendinnetje kunnen kijken en haar lekker de benen laten strekken. Zij lijkt het ook fijn te vinden om zo samen onderweg te zijn. Daarbij is ze niet altijd zo’n grote held en dat ik naast haar ben in plaats van boven haar geeft haar wat extra zekerheid. Daardoor loopt ze een stuk meer ontspannen.
Tijdens mijn zwangerschappen hebben we veel gefietst. Toen rijden en lopen niet meer echt ging wilde ik haar toch laten bewegen en dit ging nog prima, al waren we toen wel al ervaren fietsers, Fenna en ik.
Ik probeer tijdens een tochtje altijd net zoveel links als rechts van Fenna te fietsen en ook aan beide kanten stap, draf en galop te vragen. En dan vraag ik ook nog net een stapje meer van alles, meer tempo, meer buiging, meer stretch. Fenna weet het ondertussen wel, ze buigt uit zichzelf al een beetje in aan de kant waar ik fiets. En als ik het zweepje richting haar buik laat wijzen, spant ze haar buikspieren aan, komt haar rug omhoog en haar hoofd omlaag. Zo loopt ze op haar mooist, ik kan er naar blijven kijken!