Romy Huisman ken je misschien wel van haar YouTubekanaal Snuitable. In haar omgang met paarden staat paardvriendelijkheid centraal. Ze probeert in de wedstrijdwereld een verschil te maken. In de Paardenpodcast was Romy onlangs te gast om haar visie te delen over paardenwelzijn, de dressuursport en haar rol in de combinatie hiervan. In deze blog lees je de samenvatting van deze aflevering.

Luister je liever? Klik hier om naar de podcast te gaan.

Dat begon bij een online YouTube dagboek waarin Romy haar eerste wedstrijden met haar paard Snuitje bijhield. “Gewoon zodat ik de voortgang kon delen met vrienden,” zegt Romy nu lachend. Maar inmiddels is haar YouTube kanaal uitgegroeid tot een kanaal met 24.000 abonnees. Romy’s abonnees volgen hier trouw alle avonturen die ze beleeft met haar 26-jarige merrie Snuitje en haar knappe Lusitanoruin Illustro van 7 jaar. Snuitje is al heel lang van Romy. Illustro is hier later bijgekomen. Een droom was het altijd al voor Romy om een eigen paard op te leiden. Eigenlijk was Romy op zoek naar een tweede Snuitje maar dan iets hoger en iets jonger. “Illustro kwam ik tegen via een lesklant en zij vertelde mij dat ze misschien wel een leuk jong hengstje had, die op zoek was naar een goed huis,” vertelt ze. Ondertussen staat Illustro alweer vier jaar bij Romy en omschrijft ze hun weg samen als een echt sprookje.

Een ander element dat in deze periode bijdraagt is het feit dat paarden geprogrammeerd zijn om in de lente efficiënter om te gaan met het aangeboden voer. In een natuurlijke situatie komt een paard namelijk wat schraler de winter uit. Ze proberen daarna zoveel mogelijk energie op te nemen, om zich fysiek alvast voor te bereiden op een periode van minder voeding die in de natuur in of aan het eind van de zomer begint. Ze worden tijdelijk een soort functioneel ‘insuline resistent’. Dat is heel normaal en kun je ook niets aan doen. Wat je wel kunt doen is zorgen dat je paard slank de winter uit komt, zodat je paard niet nóg dikker wordt. Een te dik paard kan ook een signaal zijn van een dieperliggende oorzaak. Bijvoorbeeld dat er een hormonale onbalans is, waardoor het lichaam meer energie opslaat dan nodig. Vaak zijn er twee of meer oorzaken die elkaar overlappen of versterken.

Open en eerlijk zijn op een YouTube-kanaal

Het succes van Snuitable is mede te danken aan de open houding van Romy tegenover heel veel verschillende onderwerpen. “Ik voel me geïnspireerd” en “Na het kijken van jouw video ben ik geïnspireerd tot…” zijn reacties die verschijnen onder de video’s op haar YouTube kanaal. Door gewoon zichzelf te zijn en het proces te delen heeft Romy dus een bizarre invloed op haar volgers. Dit is nu langzaam veranderd in een missie naar het verbeteren van zowel paardenwelzijn als mensenwelzijn. Romy ziet het paard ook echt als verrijking voor zichzelf. Het is tweerichtingsverkeer, waarin de mens en het paard (beter nog: ‘mens en paard’) voordeel uit elkaar halen. Door haar sensitieve Lusitano heeft ze geleerd hoe belangrijk een innerlijke balans is om tot een harmonie te komen.

Open en eerlijk zijn op haar YouTubekanaal vindt Romy erg belangrijk in het delen van haar leven met paarden, maar wel tot op bepaalde hoogte. Het is een bewuste keuze om niet alles direct te delen, omdat er soms nog een proces gaande is. Zo verhuisde Romy haar paarden naar een plek waar de paarden dag en nacht keuze hebben om binnen of buiten te staan. Ze koos ervoor om dit niet direct te delen, omdat het natuurlijk gewoon erg spannend is. “Mijn paarden hadden wat schrammen, kwamen niet gelijk voldoende aan eten toe, omdat ze bezig waren met de nieuwe kudde,” gaf Romy als redenen om de verhuizing pas iets later te delen. Een verhuizing brengt veel spanning met zich mee, dus heeft ze het wat tijd gegeven. Het verhaal achteraf delen met zowel de hoogte- als dieptepunten, als een gesloten proces, is dan een fijne keuze.

Dressuur is er vóór het paard

De passie van Romy ligt bij de dressuur. “Maar dan wel echt de dressuur vóór het paard,” benadrukt Romy. Dat kan zowel naast of op het paard zijn. “Dressuur is voor mij het optimaliseren van het lichaam en de geest van het paard. Het atletisch vermogen verbeteren is een van de doelen. Als het paard je het gevoel geeft dat alles moeiteloos gaat, dan geeft het een fantastisch gevoel van harmonie. Er is dan weinig begeleiding of compensatie nodig. Maar dat gaat natuurlijk niet vanzelf.”

Over het algemeen denkt Romy dat het van belang is om kennis te hebben van de biomechanica van het paard om deze harmonie te kunnen bereiken. Het kunnen herkennen en voelen van de asymmetrie en kennis van het leervermogen van de paarden zijn ook twee belangrijke aspecten in de training.

Het traditionele rijsysteem is vooral gebaseerd op wijken voor druk, negatieve bekrachtiging dus. Zo worden veel ruiters ook opgeleid, maar er zijn genoeg andere manieren om het paard te motiveren waar gelukkig ook steeds meer aandacht voor komt. Waarom het paard het nu niet kan uitvoeren zoals wij willen, is een belangrijke vraag in deze nieuwe manier van het motiveren van het paard. Voordat je überhaupt opstijgt zijn er algemene zaken waar het paard zich fijn bij moet voelen. Denk hierbij aan meelopen aan het halster, voetjes geven en zich comfortabel voelen in een rijbaan. De training om tot harmonie te komen kan dus bij elke vorm van omgang met het paard geoefend worden.

In de praktijk mocht Romy een paard trainen dat leed aan kissing spines. Dat is een pijnlijke aandoening waarbij de ruggenwervels op sommige plaatsen elkaar (bijna) raken of deels vergroeid zijn. Bij het opstijgen wilde het paard ervandoor draven. Het paard had jarenlang endurance gelopen, zonder dat daar een dressuurbasis aan vooraf is gegaan. Romy en de eigenaresse zijn begonnen met grondwerk. De dierenarts die het paard later onderzocht was verbaasd, want het paard was tijdens de mobilisatietesten goed in beweging. Echter leek het op de foto’s bijna niet mogelijk dat het paard deze bewegingen nog kon maken. De dierenarts was positief over het feit dat het paard toch zo goed kon bewegen door de grondwerktraining. Uiteindelijk is Romy het paard onder het zadel gaan trainen. Van een bot en stug gevoel naar een ontspannen hals en een slingerende wervelkolom. “Wauw, dit is harmonie,” zei Romy.

Uiteindelijk wil je streven dat het paard in de balans wordt veranderd naar het gewicht op de achterhand, gaf ze aan. Dit is een opleiding van jaren, dat maak het ook zo duurzaam. Dat maakt het zo gek dat een paard van zes jaar soms al klaar moeten zijn voor het Z dressuur.

Dressuur is een duurzame en atletische opleiding, die het mentale en fysieke welzijn van het paard horen te verbeteren. “Geest en lichaam horen samen en het paard mag daarin echt zijn eigen karakter stoppen,” vindt Romy.

Stoppen of doorgaan met jureren?

Naast het zelf rijden van wedstrijden is Romy ook actief als jurylid in de klasse B en L dressuur. Zowel stoppen als doorgaan met jureren spoken wel eens door haar hoofd, omdat Romy zoveel ziet gebeuren in de wedstrijdring. Veel onrecht, spanning en onoprechtheid komt voorbij. Als jurylid is dit soms moeilijk, maar juist als jurylid kan je zorgen voor verandering. Dat er iets moet veranderen is voor Romy heel duidelijk, het welzijn moet verbeteren. Anders is er geen toekomst voor de paardensport zoals die er vandaag de dag is. De paardensport is deels particulier, maar ook voor een groot deel gewoon business. De prestatie en het ego gaan daardoor soms ten koste van de duurzaamheid en het welzijn van de dieren.

“Ik denk dat de verandering in de sport vanuit de particulieren gaat komen. Als er druk komt vanuit de deelnemers gaat de organisatie vanzelf veranderen,” denkt Romy. De manier van jureren moet gaan veranderen, en ze ziet al positieve veranderingen in Nederland. “Ik heb daarover na zitten denken. Hoe kunnen we dat verbeteren op de korte termijn? Tot het M2 mag er bijvoorbeeld al bitloos gereden worden, tot het nationale Grand Prix mag er zonder sporen gereden worden en gebruik van stang en trens is ook in Nederlandse wedstrijden niet verplicht. Nederland maakt daarin dus echt al stappen.”

Als jurylid word je ook al gestimuleerd om positieve kritiek te geven bij proeven. De ideale wedstrijd heeft voor Romy voor en na de proef een check van de dierenarts. Ook iemand die toezicht houdt op het losrijterrein zou een mooie toevoeging zijn. Op het protocol mogen ook dingen aangepast worden volgens Romy, zoals de beoordeling van de gangen bijvoorbeeld. Dat is volgens haar iets dat per ras zo verschillend is, dat daar niet goed op gejureerd kan worden. Meer kennis over de hersenen van paarden en ook het voorbij laten komen van verschillende rassen in de opleiding van de jury zou een must moeten zijn. “Wedstrijden gaan niet om ras, afstamming of handel, maar om de rijkunst,” zo sluit Romy af.

Het hele gesprek horen?

Het uitgebreide gesprek met Romy kan je terugluisteren in De Paardenpodcast aflevering 47.

Auteur