Ik ben Parelli-student, ondertussen al meer dan een decennium. Ik “doe” geen Parelli, voor mij is Parelli zo verweven in alles wat ik doe dat het bijna vanzelf gaat. Als het dat niet gaat, val ik terug op de acht principes van Parelli. Ik leg de acht principes uit in een serie van acht blogs (lees hier de voorgaande delen). In deze blog leg ik principe zeven uit: “Horses teach humans and humans teach horses”.
Principe 7: Horses teach humans and humans teach horses
Paarden beroeren mensen, ook mensen die geen paard rijden. Mensen zien graag paarden, vinden paarden mooi en krachtig. Soms ook eng, maar paarden worden geassocieerd met kracht en elegantie, maar ook met rijkdom. Nog altijd is het duur om een paard te hebben, dus als je die hebt zal je wel rijk zijn (in de praktijk ben je gewoon heel arm op de bank, maar rijk in je hart).
De fascinatie voor paarden is eeuwenoud. Ze draven door onze menselijke geschiedenis en ontwikkeling, al zo’n zesduizend jaar. Als we iets hadden kunnen leren van paarden, waarom hebben we dat dan nog niet gedaan? Of zijn we het kwijt geraakt onderweg?
Mensen zijn leermeesters voor paarden
Als we paarden niet leren om ons te wantrouwen (omdat we roofdieren zijn die onze wil opleggen onder dwang), dan kunnen we paarden echt dingen leren. Dan bedoel ik niet dressuuroefeningen of springen, maar het oplossen van puzzels en vraagstukken. Als ik het ABC van onze taal (de seven games) heb uitgelegd aan een paard, kan ik eindeloos veel puzzels maken. Als ik m’n focus verleg van oefeningetjes uitvoeren naar het voeren van een gesprek en het spel van communicatie, dan blijkt dat paard ineens heel slim en meedenkend. Maar dan moet de taal en de manier waarop we praten met elkaar wel duidelijk zijn.
Paarden wonen in de mensenwereld en dus zullen ze met mensen om moeten gaan. Aan ons om ze de basis afspraken te leren, zodat ze het ook begrijpen. Zodat ze zich kunnen handhaven in de mensenwereld. Zodat ze geborsteld en gereden kunnen worden, mee kunnen in de trailer zonder dat dat een bijna-dood-ervaring voor ze is en zo legio dingen. Leer je paard te leven in de mensenwereld, zodat hij of zij zich ook kan handhaven zonder jou.
Paarden leren door associatie en herhaling. Als het paard kan denken, leert het ontzettend snel. Het zetten in de “lerende modus” is een proces, maar als je een paard eenmaal in de leerstand hebt gaat het allemaal heel snel. Dan gaan ze ineens experimenteren met hoe consequent jij eigenlijk bent.
Foto door Amber Dekker
Paarden zijn leermeesters voor mensen
De grootste les van mijn paarden is dat ik zelf verantwoordelijk ben voor hoe ik dingen zie, voel en ervaar. En dus ook op welke invloed ‘buitenaf’ op mij heeft. Omdat ik positief ten tonele dien te verschijnen bij mijn paarden, kan ik dat ondertussen redelijk makkelijk. Naar die les was ik niet op zoek, maar het is een soort bijkomend voordeel. Ik weet nu dat ik weinig invloed heb op wat me overkomt, maar dat ik wel beslis wat voor invloed die dingen op mij hebben. Ik beslis hoe ik het ervaar.
Wat ik merk aan de paardenmensen om me heen is dat degenen die ‘goed’ zijn met paarden de eigenschap hebben om dingen positief uit te leggen. De mensen die daar minder goed in zijn, zijn minder succesvol maar vooral ook minder blij met hun paard. Want die hebben een wezen wat hun dingen ‘aandoet’ en ‘in de maling neemt’. Terwijl de positieve mensen dezelfde dingen zien als ‘creatief’ of ‘teveel initiatief’. Dan is dezelfde ervaring toch heel anders en de volgende ervaring wordt anders beleefd.
Paarden zijn prooidieren; van nature paniekvogels en claustrofoben. Maar ook meesters van het zijn in het nu. Spragen in de middagzon (als een kat op de vensterbank) of juist monotoon kauwend op hooi, de momenten waar je als mens ook de hectiek even laat en gewoon geniet zoals het paard. Vleesgeworden mindfulness, als je het wil zien.
Mijn ervaren paarden stel ik wel eens beschikbaar aan mensen om te leren. Omdat ik weet dat leren uit een boekje of vanaf een video zoveel lastiger is dan leren door voelen en ervaren. Ik zie ook de lol die m’n paarden erin hebben, als ik ze blootstel aan een minder ervaren persoon. En diegene gaat vaak naar huis met een lesje in consequent zijn, effectief zijn en duidelijkheid scheppen. Maar ook met een gevoel dat paarden fijne leermeesters zijn.
Wil jij dat ook ervaren? Reageer op Facebook met jouw motivatie, en wie weet speel jij binnenkort met één van mijn paarden. De actie loopt tot 30 maart 2016.
Uitgelichte foto: Amber Dekker