Omdat het een belangrijk onderdeel is van training, is het touwhalster één van de eerste dingen die besproken worden als je met Natural Horsemanship(-lessen) begint. Wat zijn de voordelen van een touwhalster? En als het zo prettig is, waarom hebben we dan voor ieder paard ook nog een stalhalster in de zadelkamer hangen? Zijn er ook nadelen aan een touwhalster? Je leest er alles over in deze blog.
Wat voor spullen heb ik nodig voor mijn training?
Je kunt stellen dat het halstermateriaal dat je wilt gebruiken de volgende eigenschappen nodig heeft:
- Het moet licht zijn en het paard niet in de weg zitten;
- Het mag bij normaal gebruik geen brand-/schaafwonden of drukplekken veroorzaken en er mag geen mogelijkheid zijn om er verstrikt in te raken;
- Wanneer nodig moet het materiaal effectief jouw hulpen doorgeven zonder ruis;
- Zodra het paard positief reageert en je stopt met je hulp, moet het tuig dit direct doorgeven (want het paard leert van het moment dat de druk wegvalt).
Zo, nu we dat op een rijtje hebben, is het tijd om te bekijken welk halster je in welke situatie gebruikt.
Het doel en de werking van een stalhalster
Stalhalsters zijn soms vrij log, soms stug en er zitten metalen verbindingsstukken in. Tegenwoordig zijn er ook lichtere stalhalsters met fleece of met lichtere verbindingsstukken. Hij voldoet dus niet altijd aan eigenschap één: lichtheid. Let hierop als je met een stalhalster wil trainen.
Het halster is gemaakt van brede leren of nylon banden, soms onderlegd met wol of gemaakt van fleece. Hoe breder het oppervlak, hoe meer de druk wordt verdeeld, en hoe comfortabeler het is. Dit verklaart waarom paarden zo gemakkelijk hangen in een stalhalster; de druk wordt goed verdeeld en hij ondervindt dus geen last van het hangen. Dit maakt ook dat je een paard niet zo snel (per ongeluk) pijn zult doen tijdens een training. Omdat de druk dus meer verdeeld is en moeilijker te voelen, betekent dit ook dat het minder snel voor het paard te voelen is wanneer de druk van een hulp wegvalt als ze het goed gedaan hebben. Hoewel ze natuurlijk ook onze intentie en energie aflezen, is het wegvallen van de druk wel een van de belangrijkste leermomenten.
Eén groot voordeel: dit halster breekt bij genoeg gewicht (zeker de leren halsters) en is daarom erg veilig. Een stalhalster is dus prima geschikt als je je paard op pension hebt staan en hij van en naar de wei een halster om moet, in de wei een (leren!) halster om moet houden of als je hem vast zet (bijvoorbeeld in de trailer als veiligheidsmaatregel).
Het doel en de werking van een touwhalster
Een goed touwhalster heeft bij voorkeur geen metalen ringetjes, extra knoopjes, bontjes of extra brede neusriemen. Een goed touwhalster is van 6 millimeter dik soepel touw dat gemakkelijk in en uit de knoop te halen is, en heeft een stevige kern heeft zodat het halster lang mee gaat. Dikker dan 6 millimeter wordt al snel wat log en stug, dunner wordt strenger en voelt al snel snijdend. Liever heb je er niet teveel poespas aan qua ringetjes, extra knoopjes, bontjes of neusriemen, omdat dit de functie van en de communicatie door het touwhalster veranderd. Hoewel eerder in dit artikel staat dat een licht halster de voorkeur heeft, is het belangrijk om van touwhalsters (die toch al licht zijn) niet de allerlichtste variant te nemen, omdat je je hulpen dan groter moet maken om ze duidelijk door te laten komen, zeker in de leerfase.
Door deze kwaliteiten zorgt een touwhalster er voor dat je paard nergens last van heeft als je geen hulp geeft, voelt hij het duidelijk wanneer je wel iets van hem vraagt, en wordt hij direct beloond bij de juiste reactie doordat de druk onmiddellijk weg is. Het is wel belangrijk om te onthouden dat de knoopjes op het hoofd dicht in de buurt zitten van gevoelige zenuwen. Je kunt een paard dus zeker pijn doen bij grote of harde hulpen! Wil je dit risico wat verkleinen, dan bestaan er ook touwhalsters met een lederen bescherming tussen het hoofd en het knoopje, maar dit lost het niet volledig op. Enkele shops hebben ook knooploze touwhalsters.
Let op! Een goed touwhalster breekt NIET! Daarom zullen trainers je in de regel aanraden je paard nooit vast te zetten hiermee, en daarom mag je je paard NOOIT hiermee los in de stal of wei zetten. Als je paard komt vast te zitten en probeert los te komen, breekt hij eerder zijn nek dan zijn halster of loopt hele nare schaafwonden op.
Conclusie
Om even samen te vatten:
Een stalhalster is iets logger als het gaat om kleine hulpen, maar wel veiliger bij ongelukken en minder risico op per ongeluk pijn doen.
Een touwhalster is prettig en licht wanneer je niets vraagt, is duidelijk en helder in de communicatie, maar kan soms scherper inwerken dan je bedoelt. Het is zeker niet geschikt voor op stal of op de weide.
Vragen? Laat ze achter in een reactie en we geven zo snel mogelijk reactie.
Een stalhalster, enige reden dat ik er 1 heb is voor trailer ritten. Tijdens het poetsen staat Nosey gewoon los (evt met de leadrope dubbelgevouwen over zijn hals), zo kunnen we lekker vrij communiceren en kan hij mij goed zijn eventuele kriebel plekjes aanwijzen. Weglopen doet hij niet en als hij dat wel zou doen heb ik ergens een signaal met de reden daartoe gemist. Leuke is dat je met een touwhalster ook kan spelen. Want hoe leuk is het om je paard te laten nadenken over zelf zijn halster “om” te doen. (lukt het is stilstand? dan misschien ook al stappend met jou mee of naar je toe of zelfs in draf?)
Wat is eigenlijk de bedoeling van een touw halster en wat kan je er mee doen?