Als we met ons paard bezig zijn, willen we graag dat ze op zo licht mogelijke hulpen reageren. We streven naar harmonie en zachtheid in zowel het lichaam als de geest. Maar wat is zachtheid nou eigenlijk? Mag je dan nooit eens stevig doorpakken als het nodig is? Kun je ook té zacht zijn? Zachtheid is het woord van de week, dus je leest er in deze blog alles over.
Lichamelijke en mentale zachtheid
Zachtheid wil je zien in zowel het fysieke als mentale aspect van het paard. Fysieke zachtheid herken je aan de lichaamstaal: een ontspannen, golvende rug, een zachte, swingende achterhand en level-headed lopen (hoofd gelijk of iets onder de schofthoogte). Als een paard verstart of vasthoudt, kan dit nadelige gevolgen voor z’n lijf met op den duur kreupelheden, blessures, kissing spines of andere aandoeningen. Mentale zachtheid is echter even belangrijk en herken je aan een ontspannen, zelfverzekerd paard dat rustig en goed kan nadenken over wat je van hem vraagt.
Onthoud wel: lichamelijke en mentale ontspanning c.q. zachtheid beïnvloeden elkaar! Een goede lichaamshouding zorgt voor mentale ontspanning en mentale ontspanning doet ook het lijf ontspannen.
Harde versus zachte uitstraling. Foto: Rianne Verwoerd
Zachtheid van de mens
Als leider hoor je het goede voorbeeld te geven, want: goed voorbeeld doet volgen! Je paard zal jouw lichaamstaal spiegelen. Het begint met zachtheid in je uitstraling. Zorg voor ‘zachte ogen’; niet staren of sterk focussen, maar blijf je omgeving ook ‘zien’. Een goede leider houdt immers de omgeving altijd in de gaten (en bepaalt dat er niets engs is), zodat je paard dat niet hoeft te doen.
Zachtheid in je hulpen
Om terug te komen op het spiegelen: als je zelf hard bent in je hulpen, kun je ook een harde reactie van je paard verwachten. Bijvoorbeeld een verontwaardigde blik, een hoog hoofd of een ongecontroleerde beweging. Betekent dat dan dat je nooit even door kunt pakken als jij dat nodig acht? Nee, dat niet. Parelli zegt: “Be as soft as possible, but as firm as necessary.” Wees dus zo licht mogelijk in je hulpen, maar wel zo hard als nodig is op dat moment, zodat het daarna weer lichter kan worden. Begin je hulpen altijd met de allerlichtste, en bouw bij geen reactie de intensiteit op. Zo geef je het paard altijd de mogelijkheid om op de lichtste hulp te reageren.
Hoe zacht ben jij?
Is jouw paard fysiek en mentaal zacht? Ben je zelf zacht in je uitstraling en hulpen? Of kan het ergens eigenlijk nog beter?